Snavel open en roepen maar… we krijgen steeds meer geluid

Schattig hè, dat gepiep van de jonge meeuwen als ze pa of ma zien arriveren met voedsel. “Pieppiep, doe mij een hapje”. Nog even en dan zijn de jonge meeuwen een stuk groter, en bedelen ze de hele dag om eten. Met harder gepiep! Kortom: we staan bijna aan het begin van een paar geluidsweken.

Pa en ma meeuw kunnen er nu ook al wat van. Soms komt er een luide “KWA KWA KWA” vanaf het dak, en dan zie je de meeuwen met omhoog geheven kop en open snavel luid roepen. Kijk en luister in de video.

-Lees verder onder de video-

Pratende meeuwen
Net als mensen praten meeuwen met de stem, en wat ze ‘zeggen’ is afhankelijk van de situatie. In het Deense onderzoek van Rob Goldback en Kjeld Hansen, waar ik eerder al over schreef, is een verdeling gemaakt in een paar basistypen.

• De roep die je het meest hoort is ‘kieuw kieuw’. Wat dat betekent is onduidelijk.

• Zilvermeeuwen imponeren anderen door een soort juichroep die bestaat uit doffe klanken gevolgd door hoge tonen waarna de kop omhoog wordt geworpen, gevolgd door een serie hoge galmende schreeuwen. Daarmee wil de meeuw volgens de onderzoekers imponeren.

• Nu hebben we op het dak maar één koppel, maar in duingebieden zit soms een hele kolonie. Als een vijand nadert roept één meeuw een kort ‘klieuw’. Andere meeuwen reageren daar op. En om hun jongen te waarschuwen bij gevaar roepen de ouders een soort ‘klokk’. De jongen rennen dan snel weg.

• Als het broedseizoen begint bedelt het vrouwtje vaak om voedsel bij het mannetje. Dat doet ze met een zacht ‘klioo’.

• Bij conflicten met andere meeuwen klinkt dan weer vaak ‘huoh-huoh-huoh-huoh’.

Wat er vanaf ons dak komt
De meeuwen op ons dak zeggen ook soms alleen ‘miuu’. Wat we verder hebben gehoord is onder meer het geluid dat pa en ma maken als ze aan komen vliegen met voedsel, als een soort aankondiging. Pa en ma roepen soms naar elkaar. En het lijkt wel eens alsof pa en ma de meeuwenjongen bij zich roepen, zo van: ‘kom, ik het wat voor je’.

-Lees verder onder de foto-

Wat we nog gaan krijgen
Wat we nog niet horen, maar straks veelvuldig (tot ergernis?) in onze oren krijgen is het gepiep van grotere jonge meeuwen die nog niet kunnen vliegen, en voor hun voedsel nog steeds afhankelijk zijn van pa en ma. Een hoog ‘pfiew priew pfieuw’ maken de jongen dan. Ook tijdens de vlieglessen zullen de meeuwen vocaal zijn.