Geplaatst door Poëzie na een strandbezoekje.
De zee spoelt van me af.
Daar gaat weer een golfje druppels aangelengd met strandzand.
Door het gorgelende doucheputje.
De zee is heilzaam. Groot water met stroming en onverwachte kracht.
Lekker om in te duiken na een warme dag.
Daarna een frisse douche.
Het zout van de zee vermengd met het zoet uit de kraan waardoor je weer fris en schoon spoelt.
Waar blijft dat water?, mijmer ik. Waar spoelt het zanderige zoutzoet heen? Via het riool naar een zuivering om daarna weer terug te keren in de zee? Als kleine druppels in een oneindigheid van water. Hoe zou dat zijn voor een druppel?
Op een zonnige dag duik ik aan het begin van een zwoele avond nog even in zee. Om af te koelen. Zwem ik nu in de druppels van toen? Ontmoet ik de zandkorrels opnieuw? En: gaan ze weer mee naar het doucheputje thuis?
Wonderlijke gedachten.
© Remco van Schellen – 29 juli 2019
Etcetera.Plus 