“Mijn geest is nog prima, alleen wil mijn lijf niet meer”. Daar zit hij, in zijn stoel in de woonkeuken van zijn huis in Middelburg. Joop Buma. Levenslustig tot op hoge leeftijd. Al staat de laatste maanden wel zijn bed in de buurt, omdat de trap op naar boven niet meer gaat. En als ook het bed in de keuken niet meer gaat, verhuist hij naar een zorgcentrum. Daar overlijdt Joop Buma. De oud-stadsdichter van Middelburg is dood. De man die altijd bezig is met woorden zwijgt na 89 jaar.
-Lees verder onder de foto-

Joop Buma wordt geboren in Drenthe en komt via het Rotterdamse onderwijs in Zeeland terecht. Eerst met partner Gerard; na diens overlijden solo verder. Hij vertelt graag. Als onderwijzer, maar zeker ook als expert van de 17e eeuwse Middelburgse kunstenaar François Ryckhals. Joop woont een tijd in Ryckhals’ geboortehuis op de Dam in Middelburg waar hij een bijzondere collectie schilderijen verzamelt.
Bekend is hij vooral van zijn gedichten. Als Joop weer een serie geschreven heeft verzamelt hij vrienden en kennissen om zich heen, voor een voordracht. “O, ik kan er best nog eentje lezen”, houdt hij het gezelschap voor als de eerste mensen al op hun horloge beginnen te kijken. Sommigen lachen en klappen uit beleefdheid, anderen uit oprechte waardering voor zijn poëzie. Menig vriend krijgt van hem zijn zelfgemaakte dichtbundeltjes. Met verkleinwoord, omdat ze altijd in handformaat zijn geprint en genaaid.
-Lees verder onder de foto-

Zijn hoogtepunt is als Joop Buma vanaf 2009 twee jaar stadsdichter van Middelburg is. Hij zal het anders doen dan anderen. Met een oranje stropdas met het logo van de Gemeente Middelburg gaat hij elke maand op de foto als er weer een gedicht klaar is met zijn visie op de stad en het leven. Bijna geen gemeentelijke bijeenkomst zonder Buma-gedicht. Middelburg zal weten dat hij bestaat! Na twee termijnen verplicht afscheid nemen valt hem zwaar. Liever blijft Joop de hoofddichter van de Zeeuwse hoofdstad. Maar dat kan niet.
Zelf ken ik Joop al jaren. Via mijn eigen partner Rob leer ik hem kennen. Over en weer eten we soep bij elkaar, en delen we ervaringen. Vooral Joop praat. En hij luistert ook: “Remco, ik hoor je elke ochtend als ik nog in bed lig”, vertelt hij meerdere keren. En hij reageert: als ik op Omroep Zeeland Radio een oproep doe om voor gedichtendag gedichten in te spreken op een antwoordapparaat, (“en dat kan als je stadsdichter bent of voor je hobby poëzie maakt”, zeg ik erbij) dan duurt het niet lang voor Joop dat inspreekt. Met mijn favoriet: het must niet meer.
-Lees verder onder de audio-
Dank je wel Joop, voor je verhalen, je lach en je traan, je beschouwingen en erwtensoep met roggebrood.
Zoen.
Remco van Schellen

Joop Buma dichtte, tekende en schilderde. Zoals bovenstaand schilderij.