Geplaatst door Deze herinnering is eerder gepubliceerd in oktober 2006
De echtgenoot van mevrouw Visser werkte op de televisietoren. Ze herinnert zich dat hij op Koninginnedag 1958 ook moest werken, omdat enkele parabolen werden geïnstalleerd. De parabolen werden gebruikt voor straalverbindingen.
Voor de installatie waren ook enkele Franse technici naar Goes gekomen. Normaal werkten ze op de Eiffeltoren in Parijs, die tenslotte ook zendmast is.
Aanvankelijk stond op de diverse ringen van de Goese tv-toren geen hek en het werk was dan ook gevaarlijk. Als je niet uitkeek zou je naar beneden vallen. Meneer Visser heeft daarover zijn beklag gedaan zijn baas van de PTT, maar die reageerde nogal laconiek. “Voor jou een ander,” was wat ‘ie zei. Later kreeg Visser toch een gratificatie. Niet veel geld, maar wel een goedmakertje.
Tijdens de bouw van de tv-toren werd de mast geplaatst door een Duits bedrijf. Volgens mevrouw Visser was er niet zoveel contact met de Duitse werklieden. “Dat heeft waarschijnlijk met de oorlog te maken. Het was natuurlijk nog maar vlak na de Tweede Wereldoorlog. De Duitse mannen waren nogal op zichzelf. Met de Fransen had mijn man wel contact.”
Nog voor de toren werd gebouwd nam de gemeente Goes maatregelen om te voorkomen dat door klachten uit de buurt de bouw van de toren vertraagd zou worden of zelf niet door zou gaan. Buurtbewoners moesten een contract ondertekenen dat ze achteraf niet zoude klagen (zie ook het boek).
Mevrouw Visser: “Een kennis van mijn man had daar land en moest toestemming geven. Gaf hij geen toestemming dan moest de toren ergens anders geplaatst worden. In het contract stond ook dat de buurt niet kon klagen over last van schaduw.”
Geplaatst op 20 oktober 2006
Etcetera.Plus 