Geplaatst door Beschouwing
“Papi, komm jetzt.” Een Duits jongetje van een jaar of acht roept dat zijn vader een foto van hem moet maken bij het beeld van de militair. “Steh einfach da,” antwoordt de vader. Of woorden van gelijke strekking.
Heel precies komen de woorden niet in mijn oren; ze worden overstemd door fietsers die langsrijden. Duitsers en Belgen. Ze lezen de tekst op de sokkel van het beeld van de soldaat. Op de bankjes van Uncle Beach praten mensen Nederlands. Het zijn Vlissingers die je niet hoeft uit te leggen wat hier is gebeurd op het kleine stukje strand bij de Oranjemolen.
-Lees verder onder de foto-
De Slag om de Schelde, in het najaar van 1944. Geallieerde soldaten verdrijven in een felle strijd de Duitse bezetter, om daarmee schepen de doorgang naar het al bevrijde Antwerpen te kunnen garanderen.
De belangrijke slag die de loop van de Tweede Wereldoorlog verandert, is door veel Nederlanders vergeten. Een grote herdenking op 31 augustus in Terneuzen die rechtstreeks op televisie wordt uitgezonden, moet de gebeurtenissen terugbrengen in het collectieve geheugen. Zodat we blijven herinneren hoe jonge mannen hun leven gaven voor onze vrijheid.
-Lees verder onder de foto-
Jonge mannen, zoals de soldaat die is ‘verstild’ in het monument bij Uncle Beach. Het lijkt alsof ie zo de dijk wil over rennen om de vijand te verslaan. Op deze plek stierven bevrijders. Op deze plek stierven ook bezetters.
75 jaar later leven we in vrede. Een Duits jongetje van een jaar of acht wil op de foto bij het beeld van de geallieerde soldaat. Andere kinderen klimmen op het beeld. Het toeristentreintje rijdt langs en honden springen speels de Westerschelde in voor een verkoelende duik.
-Lees verder onder de foto-
Maar vergeten doe je niet, hier op Uncle Beach in Vlissingen. Daar is dat beeld van de soldaat veel te indrukwekkend voor.
Remco van Schellen
augustus 2019
Etcetera.Plus 