Geplaatst door Schrijfster Eveline van de Putte was 28 dagen bij haar stervende moeder in een verzorgingshuis in Vlissingen. Een intense tijd waarin “niets gebeurde en tegelijk heel veel gebeurde”. Broze gesprekjes over een glaasje water, zoeken naar een hand ter geruststelling, de routines van de mensen buiten. Eveline beschrijft het in het boek Lucht. Ze noemt het zelf een “Ode aan de kwetsbaarheid”.
Wat: Lucht, de laatste dagen van een moeder
Wie: Eveline van de Putte
ISBN: 978 90 831 145 69
“Het is het persoonlijkste boek dat ik tot nu toe heb geschreven”, zegt Van de Putte tegen Boek aan Zee. “Ik heb 28 dagen in een klein kamertje naast mijn moeder gezeten. Het boek gaat over de laatste veertien dagen en daarin beschrijf ik eigenlijk alles.”
-Hoor Eveline het zelf vertellen in de podcast hieronder (druk op de pijl). Lees verder onder de podcast-
“Mijn moeder kon niet meer zien, en ik vertel haar wat er gebeurt. We voeren kleine broze gesprekjes, en zie het leven buiten waarop ik uitkijk vanuit het kamertje. Dan ontdek je dat ook dáár een ritme is, zoals vogels die een vast ritueel hebben, en mensen die rondjes wandelen na de maaltijd”.
Rollen zijn omgedraaid
Je eigen moeder begeleiden naar haar dood, dat is niet niks. Van de Putte zegt dat ze het wel heel graag wilde doen. “Het was voor mij een vanzelfsprekendheid. Ik werd geconfronteerd met de kwetsbaarheid die bij zo’n laatste fase hoort en deed me terugdenken aan vroeger. Toen ik klein was ging mijn moeder met me naar buiten, gaf ze me eten, en joeg de spoken onder mijn bed weg. Nu waren de rollen omgedraaid. Ik had niet anders gekund dan haar nu de zorg en veiligheid bieden die ik destijds gekregen heb”.
We moeten het ook niet schuwen om over de dood te praten.
Eveline van de Putte
Tegelijk is het ook heel intens. Van de Putte ervaart dat ze juist kracht en inspiratie krijgt om het vol te houden, ook al is dan nog onduidelijk hoe lang ze in dat kamertje naast haar moeder zal zitten. “Als je alleen maar zit wordt je dubbel moe of ga je malen. Om het vol te houden ben ik het gaan opschrijven, zonder dat ik wist wat ik ermee zou gaan doen. Ik wilde iets vastleggen om iets vast te kunnen houden. Pas na een jaar heb ik de aantekeningen weer opengeslagen en kon ik het weer lezen”.
Het geeft je liefde en kracht
Lucht is een boek dat ‘dicht op de huid’ is geschreven. Waarom wil je het delen met de rest van de wereld? Van de Putte: “Het is voor mij een ode aan de kwetsbaarheid, en de kracht aan het samen durven zijn op zo’n moeilijk moment. Als je voor zo’n periode staat dan denk je misschien dat je het niet kunt. Maar het brengt zoveel mooie dingen. Degene die je verzorgt voelt zich echt gedragen, want die is niet alleen. En het geeft jou als verzorgende ook veel liefde en kracht om door te gaan”.
De periode in het kamertje bij haar stervende moeder noemt Van de Putte een periode “waarin niks gebeurt en tegelijk heel veel gebeurt”. Door de dagelijkse haast zien we zoveel niet, zegt de schrijfster. En in deze bijzondere periode juist wel. “Op dat moment komt je in een verstilling en vertraging. We moeten het ook niet schuwen om over de dood te praten. Want wat is er nou meer met het leven verbonden dan de dood?”
Etcetera.Plus 